خيلي خنگ بازيه كه آدم دلش براي زندگي روزمرهي خودش تنگ بشه. وقتي بعد از يه مدت دوري بهش بر ميگردي اولش خيالت راحت ميشه كه: آخيش همه چي سر جاشه... و بعد...
سنگيني دلچسب هستي چقدر سريع نامرئي ميشه و دوباره بعد از يه مدت آزرده شدن سرشونهها، طلب سبكي بي قرارمون ميكنه...
"آري رسم روزگار چنين است"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر