که ما هم در دیار خود سری داریم و سامانی

استاد سلمانی تند تند قیچی عوض می کرد و صدای قیچی های عجیب غریب توی گوشام اکو می شد. بدون عینک مو کوتاه کردن خیلی دلهره آوره.
می خواستم براش بخونم سرم را سرسری متراش ای استاد سلمانی... همون چهار کلمه "نمی خوام برام چتری بذاری" و "پشتشو بیشتر خالی کن" کلی طول کشید.

به جای همه شعرای نخونده، آخرش بهش می گم آریگاتو گزایماشتا و سایونارا و کلی لبخند گنده. حقش بود یه تعظیم هم براش می کردم.