۶/۲۵/۱۳۸۶

رفاقت زمان و مکان و شرایط برداره. ممکنه بره و بیاد...
وقتایی که وجود داره، وقتاییه که از قضاوت شدن نمی ترسی، خودتو رو می کنی و می دونی که روشدن ترس ها و تردیدها و ضعف هات، چیزی رو عوض نمی کنه...
وقتی از قضاوت شدن بترسی یا حتا شبهه ترس از قضاوت شدن برای خودت یا رفیقت ایجاد کنی، رفاقت رو تارونده ای.

نترس!

۲ نظر:

ناشناس گفت...

چطوري دختر! دلمون براتون يك ذره شده. چند وقت پيش ماجد داستان گفتگوي تو و سميه رو در مورد يك مرد سبزواري برامون تعريف كرد كلي خنديدم. پولاتو جمع كن يه سري به ما بزن . بوس . موزي

ليلا گفت...

doost daashtam ...