"نگاه کن! تو هیچ گاه پیش نرفتی، تو فرو رفتی..."
دوست داشتم خیلی بنویسم اما به شدت دچار خودسانسوریم. طبق معمول!
بسته شدن ماهنامه زنان عصبانیم کرد و بسیار بسیار ناامید... به نظرم کاری رو که با مفهوم فمنیسم کرده ان نمی شه خنثی کرد. تعریفش الان در ردیف توهین به مقدساته و این یعنی نقطه، یعنی تمام، یعنی برابری حقوقی زن و مرد و احترام به حقوق زنان کشک.
اولین بارهایی که به عینه با پدیده تعمد در پایمال کردن حقوق زنان روبه رو شدم، خوندن مصاحبه های جالب مجله زنان بود. این که چیزی رو که گنگ و مبهم حس می کنی، کلمه کنن و بذارن جلوت برام خیلی جالب و خیلی اثرگذار بود.
ناامیدم... فکر می کنم هزار سال دیگه هم قراره اخبار افزایش همسرکشی بشنویم به خاطر مستاصل شدن از نداشتن حق طلاق... خبر خودسوزی... خبر همه کارهای وحشتناکی که از آدما سر می زنه وقتی "آدم" به حساب نمی آن!
تعارف که نداریم، آدم به حساب نمی آییم!
۱۱/۱۱/۱۳۸۶
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۱ نظر:
در این حد؟؟؟
من خودم معمولا خیلی نا امیدم از این که خیلی چیزا درست بشه!
اما در این مورد خاص (حقوق زنان) فکر می کنم اتفاقی که باید بیافته خود به خود خیلی سریع داره میافته
مجله زنان خوب بود. اما حالا دیگه بدون اون هم . . .
ارسال یک نظر