۱/۳۱/۱۳۸۷

و همانا دویدن، گرچه حلال همه مشکلات بشریت نیست، حلالِ تنگی- جین های- پارسال- از -باسنگ- محترم -بالانرونده و حلالِ دست-و- دل- به -پخت -و - پز- نرفتگی و حلالِ یکی دو چیز دیگر می باشد.

یک نمونه اش هم همین سکوت مطلقی که مغزم رو گرفته بود...

این مونولوگِ طولانی دنیای بیرون از من.


۴ نظر:

پرستو سمیعی گفت...

و تو اي بشر. چرا داري پا توي كفش ما مي كني؟ در پست قبل كه نشانه هاي مومنين ما را جعل كردي و در اين پست مي خواهي بگويي كه دنبال حل مشكلات بشريتي. دست از سر ما بردار و پاي خود از كفش ما بيرون كش.


خداي حوزه مالكيتش اوخ شده

Laleh گفت...

ای پروردگار در قالب آدمی!
آی ام ز غمت وری وری ساری
پیکچرتو بده فور یادگاری

پرستو سمیعی گفت...

اگر خودمان خدا نبوديم باور مي كرديم كه دوره آخرالزمان است. توي روي پروردگار مي ايستند

Laleh گفت...

می گم شاید اشتباهی دکمه اش رو زده باشی...