يه بحث طولاني و جالب با سارا و روزبه داشتم که بعدا سر فرصت مينويسم...به اين نتيجه رسيدم که توي اين دنياي گوگورمگوري ما ها ول معطليم...«]من مي خوام»، «من انتخاب مي کنم» و «من عاشق مي شم» حرف مفته..
اشل هاي دنياي ما همه مردونه است...اگه کسي گفته که «اگه عاشق باشي موفق مي شي» اين نسخه رو براي مرد ها پيچيده...اين جور قواعد هنوز براي دختر هاي نسل ما ،براي کسايي که انتخاب مي کنن و با کله مي رن توي تجربه هاي جديد و حجتشون هم احساسشونه، نوشته نشده...ما ها هر کار کرديم بايد براي اولين بار بيافرينيمش و تلاش کنيم که مطمئن ترين راه ممکن رو بريم...و بعد از اون طرف هم بخوريم توي ديوار... کدوم مردي هست که بپذيره که عشقش اين مرام رو در وجودش داره که خودش عاشق بشه و خودش انتخاب کنه؟ روزبه و سيامک هم استثنان !!!
بعدا سير منطقي حرفامونو مي نويسم تا شما هم در اين ياس فلسفي شريک بشين.
ذت زياد
لولويي