"در باران و به زير دو گوش ما
در فاصلهاي كوتاه از بسترهاي عفاف ما
روسبيان به علامت اعلام حضور خويش
آهنگهاي قديمي را با سوت ميزنند
در برابر كدامين حادثه آيا
انسان را ديدهاي با عرق شرم بر جبينش؟
....
با اين همه اي قلب در به در
از ياد مبر كه ما
-من و تو
انسان را رعايت كردهايم
خود اگر شاهكار خدا بود يا نبود
و عشق را رعايت كردهايم"
احمد شاملو
۳/۲۹/۱۳۸۴
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)


هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر