خود خرم رو مي ‌شناسم.
مي‌دونم كه چقدر موسيقي روش تاثير مي‌ذاره.
توي ايستگاه راه‌آهن واستاده‌ام. به نوبت يه دستمو توي جيبم مي‌ذارم كه گرم بمونه وبا يه دست ديگه‌ام آهنگا رو جلو عقب مي‌كنم. مي‌دونم كه نبايد به بعضي آهنگا گوش بدم، خود خرم رو هنوز خوب نشناخته‌ام. نبايد عنان انتخاب آهنگ رو بدم دست خودم. اين جوري مي‌شه كه مجبور مي‌شم براي جبران آهنگي كه گوش داده‌ام، هزار بار پشت سرهم sway گوش بدم .

درسته كه خود خرم رو خيلي خوب نمي‌شناسم اما براي خريت‌هاش راه‌حل دارم.