۱/۲۷/۱۳۸۶

درجه خوب حرف زدنم به طرز خنده داری متغییره. یه وقتایی خوب و روونم. یه وقتایی زبونم می پیچه... ساده ترین چیزا تبدیل می شه به قوری گل قرمزی!! گاهی هی اشتباه های خودمو به رخ خودم می کشم و باعث می شه که بیشتر اشتباه کنم. گاهی دوباره آخرین جمله خودم رو با خودم تکرار می کنم و به انتخاب کلمه هام می خندم.

امروز روز قوری گل قرمزی بود.




۲ نظر:

ناشناس گفت...

:D
خیلی بامزه بود

ناشناس گفت...

من توی یک ارائه هر چی سعی کردم بگم
overcompensation
نشد که نشد! سه چهار بار هم سعی کردم! بعد هم گفتم همین لغتی که تواسلاید می بینید اتفاق می افته