۳/۱۰/۱۳۸۷

شنیدنِ خبرِ قانونی شدن ازدواج هم جنس گراها در نیویورک برای من خوشحال کننده بود. با وجودی که هیچ وقت دوستِ نزدیک هم جنس گرا نداشته ام و مشکلاتشون رو از نزدیک احساس نکرده ام. ولی به هر حال شنیدن همچین خبرهایی که معادلن با یه قدم منطقی تر شدن و باشعورتر شدن و پذیرنده تر شدن جامعه، خوشحال کننده اس.

چند وقت پیش برنامه ای که CNN از هم جنس گراهای ایرانی ساخته بود رو دیدم و خیلی دردم اومد. هم جنس گرا بودن و ایران زندگی کردن دو تا چیزیه که آدم نمی خواد هم زمان داشته باشه شاید... آخرای برنامه یکی از پسرهای مصاحبه شونده گفت که آرزوشه که بتونه با پارتنرش زندگی کنه و بچه بزرگ کنه. لحن پر از درد و حسرتش هنوز توی گوشمه.

توی نیوزیلند هم جنس گراها نمی تونن ازدواج کنن اما می تونن کاری معادل ازدواج یا civil union انجام بدن: یه جور ازدواج غیرمذهبی اما رسمی با همه حقوق زوج های مزدوج، چیزی که توی خیلی از کشورهای دیگه دنیا رایجه.



۲ نظر:

ناشناس گفت...

mer30 laleh joonam .... jaye shoma emrooz khalie hesabi :X

ناشناس گفت...

من خودم همجنسگرا نیستم و دوست نزدیک و غیرنزدیک همجنسگرا ندارم، ولی به همت بلند این خواهرا و بردارا آفرین می گم و امیدوارم قاره های دنیا را یکی پس از دیگری فتح کنند.