دیده نشدن، مگر به قصدِ اتهام

در زبانِ عامه و سنتیِ ما جوان یعنی پسرِ جوان. دختر دختر است، جوان نیست. کارکردِ دختر هم قاعدتا از راه به در کردن جوانِ رعنای بیگناه است.

چرا همیشه در این تفکر ها، گوینده و شنونده مرد است و زن شخصِ سوم؟