بهش ميگم كه هيچ حاليت هست كه دودستي چسبيدي به زمين؟ بهش ميگم از كسي كه توي بچگي به "با بالهاي بلند آرزو" اعتقاد داشته بعيده. بهش ميگم كه حداقل نگاه كن ببيني كدوم جهنمدرهاي ميخواي بري... بهش ميگم اين قدر قانع نباش...
فايده نداره
مث كرهبزهاي ابله يه نگاه حماقتبار كوتاه تحويلم ميده و دوباره سرشو توي چمنهاي دم دستش فرو ميكنه
۱۲/۰۴/۱۳۸۳
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)


هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر