در راستاي شروط ضمن عقد:
من هم با نظر حامد قدوسي در مورد تعيين محل زندگي موافقم. حق مسكن چه تنها از طرف مرد اعمال بشه و چه تنها از طرف زن احمقانه است. قانون درست چي مي‌تونه باشه؟
يك سوال: حق حضانت چيزي است كه اساسا در شرع و قانون به زن داده نشده است. آيا با پذيرفتن اين شرط زن داراي اين حق مي‌شود؟ آيا مثل اين نيست كه در شناسنامه‌ي زني بنويسيم اين زن مجاز است به اندازه‌ي يك مرد شهادت دهد؟
اصولا وقتي توان و شعور و لياقت زن را نصف مرد فرض كرده‌ايم، و حق ارث‌بري و ديه و شهادت و قضاوت او را كمتر از مرد مي‌دانيم، حضانت را هم به او نخواهيم سپرد....
آيا اين شرط ضمن عقد واقعا كاربرد داره و مي‌شه اجراش كرد!؟؟
بقيه‌ي شروط به نظر من كاملا معقول و منطقي‌اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر